Ranitomeya vanzolinii
Beschrijving
Ranitomeya vanzolinii (Myers, 1982), ook bekend als de Braziliaanse gifkikker, is ongeveer 18-20 mm groot. Mannetjes zijn slanker dan vrouwtjes. Hun kenmerkende kleurenpatroon bestaat uit gele stippen op een donkere achtergrond. Voor een overzicht van Ranitomeya vanzolinii-patronen, bezoek Dendrowiki.org.
​
Leefgebied
Hun leefgebieden zijn laaglandregenwouden, maar ze kunnen ook op hoogtes tot 1300 meter worden gevonden. Ze klimmen graag in bomen en bereiken daarbij meerdere meters hoogte. Eieren worden gelegd op de randen van met water gevulde bladoksels in bromelia's, bamboestammen of andere waterhoudende planten. Kikkervisjes worden ook in boomholten afgezet. Voor een idee van hun natuurlijke leefgebied, bezoek Dendrowiki.org.
​
IUCN status van bedreigde diersoorten
De IUCN-status van Ranitomeya vanzolinii is 'Least Concern', wat betekent dat het onwaarschijnlijk is dat de soort in de nabije toekomst bedreigd of uitgestorven raakt. Ranitomeya vanzolinii is niet bedreigd en overvloedig aanwezig in de regio waar de soort voorkomt, aldus AmphibiaWeb. Er is een bekend geval van smokkel van deze soort voor illegale handel in huisdieren in 2005.
​
Verzorging in vivarium en kweek
Vanzolini's zijn meestal monogaam en worden het best in paren gehouden. In grotere vivariums kunnen meerdere paren vreedzaam naast elkaar leven.
Vanzolini's leggen hun eieren op gladde oppervlakken net boven de waterlijn. Bromelia's werken goed, of alternatief, verticale filmcontainers gevuld met water en een blad dat eruit steekt. Ze verzorgen hun kikkervisjes, waarbij het vrouwtje ze onbevruchte eieren voedt. De beste manier om de kikkers groot te brengen is om ze in het vivarium te laten en de ouderkikkers de verzorging te laten doen. Als u de kikkervisjes echter verwijdert, wees u er dan van bewust dat ze kannibalistisch zijn en apart moeten worden grootgebracht.
Voor een verzorgingsrichtlijn kunt u terecht bij Gifkikkerportaal.